Το ριγκοριστικό Ισλάμ και το μέλλον της Ευρώπης

 

Η προσπάθεια ανανέωσης της Γαλλικής παραδοσιοκρατίας είναι γοητευτική αλλά έχει και τα όρια της. Θέσεις σαν τις παραπάνω, ασφαλέστατα, βοηθούν στην αντίκρουση των αφελών «ψευδο- αριστερών» επιχειρημάτων που ανάγουν τα πάντα στην φτώχεια, στην ανεργία ή στην περιθωριοποίηση, όμως ad terminos. To «σκανάρισμα» της κοινωνικής πραγματικότητας αφήνει πάντα κάτι «έξω», και αυτό το κάτι έχει να κάνει με το γεγονός ότι η περιβόητη communal morality, που θα κομίσει το Ισλάμ σε μία κουρασμένη Ευρώπη, δεν υπάρχει ως τέτοια- ή όπως την φαντάζεται ο Γάλλος διανοούμενος- στις Μουσουλμανικές κοινότητες. Η έμφαση στα ρούχα, στα ειδικά φαγητά, στα σχολικά μαθήματα είναι ένας μεταμοντέρνος ριγκορισμός. Οι νεαροί Μουσουλμάνοι που έγιναν τρομοκράτες μπορούσαν άνετα να μεταβαίνουν από τις γυναίκες, τα ναρκωτικά και τις selfies στα καλάσνικοφ και τις βόμβες. Το προσωπικό τους «πάζλ» περιέχει και κηρύγματα Κορανικού φανατισμού και ποδοσφαιρικές ομάδες ή ναρκισσιστικές πόζες.

Η ενσωμάτωση είναι γεγονός, απλά ακολουθεί τους δικούς της δρόμους. Άλλωστε, ποιος είπε ότι η δολοφονική βία δεν είναι και αυτή μία μορφή κοινωνικής ενσωμάτωσης; 

Πηγή