δ

148061-screen_shot_2014-01-31_at_3.40.41_m.m.

Κάποτε ήταν κάτι το ελπιδοφόρο. Μία προσπάθεια ανεύρεσης ενός τρίτου δρόμου ανάμεσα στην αντι-εκκλησιαστική, δογματική αριστερά και την σωματειακή, εθνικόφρονα δεξιά. Με «ψαγμένους» και φιλομαθείς νέους. Υπήρχε βέβαια το φολκλόρ της Αμοργού, της Πάτμου και των Doors, αλλά εντάξει, νέοι ήταν, η εποχή το απαιτούσε- μολονότι στην Ελλάδα του 1980-1981 απορούσε ένας ξένος ροκάς ότι στην Πλάκα ακούνε ακόμα ροκ. Το κύμα της ανανέωσης στα θεολογικά επίκαιρα, αν μη τι άλλο, ήταν σημαντικό.

Όμως πέρασαν τα χρόνια. Το ΠΑΣΟΚ τους άλωσε, καθώς ήταν στην Ελλάδα ο κατεξοχήν τρίτος δρόμος. Και να οι συνεργασίες, και να το κομματικό φλερτ, και να η Παράδοση (του Σαββόπουλου, του Ξυδάκη κα.), και να οι εκδρομούλες στα νησιά. Το δυστύχημα είναι ότι ούτε της Εκκλησίας ήταν ούτε της Αριστεράς. Ο τρίτος δρόμος έγινε αδιέξοδος. Από την Εκκλησία δεν έμεινε η συντηρητική σοβαρότητα και η τυπική προσήλωση, από την Αριστερά δεν έμεινε η κινηματική και φιλεργατική στάση και διάθεση. Το περίεργο αυτό μόρφωμα αποτέλεσε ήδη από τα τέλη της δεκαετίας του 1980 την «πρωτοπορία» στην μετέπειτα καθιέρωση της λεγόμενης εναλλακτικής ή, κατ’ εμέ, «ροζ αριστεράς». Ο Χριστόδουλος ήταν η κρίσιμη καμπή, αφού οι περισσότεροι τον αρνήθηκαν, επιλέγοντας έναν από τότε συριζαϊκό και πολυπολιτισμικό χριστιανισμό- που μετά θα εκβάλλει σε φιλελέ καταστάσεις-, κάποιοι δε λίγοι «την είδαν» περισσότερο εθνο- πατριωτικά.

Η πορεία της τάσης θα ολοκληρωθεί, εξαιρουμένων των εξαιρέσεων (!), με την σνομπ διάθεση και απόλυτη αποστασιοποίηση των φορέων της απέναντι σε κάθε προσέγγιση. Έχουν δημιουργήσει πολλά «μικροκλίματα», μία οιονεί πανίδα, με την αναγκαία νοσταλγία και τις ρομαντικές καθηλώσεις, έξω από τις οποίες δεν υπάρχει καμία ουσιαστική επαφή και κανείς διάλογος. Η παγωμάρα της μη προσέγγισης δεν ζηλεύει και πολλά από την αντίστοιχη των οργανωσιακών της πάλαι ποτέ εποχής. Εγωισμός και οίηση- πόσο διαφορετικά είναι τα πράγματα στους αληθινούς Χριστιανοσοσιαλιστές της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας ή του Προτεσταντισμού.

3 σκέψεις σχετικά με το “Το υβριδιακό μόρφωμα των Χριστιανοσοσιαλιστών

Σχολιάστε