Having praised Donald Trump last week as «one of the best American presidents», Michel Houellebecq, the ageing bad boy of French letters, may have another shock up his sleeve.
The controversial writer, who made his reputation with bestselling novels about sex tourism, swingers clubs and everyday misogyny, has called his next novel after the «happy chemical» which engenders well-being and happiness.
«Serotonin», which will be published in French on January 4, and then in Italian a week later, comes months after Houellebecq married for a third time, to a Chinese woman some two decades his junior.
Wags on social media have joked that with such a feelgood title, the arch-miserablist may be softening his notoriously cynical view of life in his old age.
But others have warned that the nihilism that marked novels such as «Atomised», «Platform» and the Prix Goncourt-winning «The Map and the Territory» is unlikely to have been dented by three months of nuptial bliss with Shanghai-born Qianyum Lysis Li.
Critic Nelly Kaprielian, of the French magazine Les Inrockuptibles, says the story grapples with globalisation and the crisis gripping provincial France.
It features a «typically lone Houellebecqian narrator haunted by his past and failed loves, kept alive by an anti-depressant drug based on serotonin.»
Την περασμένη εβδομάδα, διέρρευσαν κάποια αποσπάσματα στον Τύπο, όπου φαίνεται πως στο καινούργιο του βιβλίο, ο Ουελμπέκ καταπιάνεται με την απόγνωση των αγροτών στην επαρχιακή Νορμανδία, οι οποίοι κλείνουν τους δρόμους διαμαρτυρόμενοι για τα μέτρα της Ευρωπαϊκής Ενωσης για το γάλα. Οι αγρότες μάλιστα, ξεχωρίζουν από μακριά, φορώντας μπουφάν που φωσφωρίζουν, κάτι σαν τα Κίτρινα Γιλέκα των διαδηλωτών, που γέμισαν τις γαλλικές πόλεις τους τελευταίους μήνες. Πρωταγωνιστής του μυθιστορήματος είναι ο 46χρονος γεωπόνος Φλοράν-Κλοντ Λαμπρούστ, ο οποίος προσπαθεί να επιβιώσει καταπίνοντας τα αντικαταθλιπτικά σαν… καραμέλες, εξού και ο τίτλος του βιβλίου από την ουσία που περιέχουν τα χάπια. Βέβαια, τα αντικαταθλιπτικά προκαλούν στον Λαμπρούστ δυσάρεστες παρενέργειες, όπως πεσμένη λίμπιντο και στυτικές δυσλειτουργίες. Οπως συμβαίνει στα περισσότερα βιβλία του, ο πρωταγωνιστής είναι μία εκδοχή του ίδιου του συγγραφέα. Ο Λαμπρούστ μισεί τη δουλειά του και τη γιαπωνέζα φίλη του και καθώς είναι σίγουρος ότι όπου να’ναι θα πεθάνει, επιστρέφει στην πατρίδα του τη Νορμανδία. Εκεί, ο γεωπόνος βλέπει τους συμπατριώτες του να βρίσκονται απελπισμένοι στα πρόθυρα αυτοκτονίας, εγκαταλελειμμένοι από την κυβέρνησή τους.
«Στο βιβλίο θα βρείτε όλα τα γνώριμα στοιχεία του Ουελμπέκ: γαλλική γεωγραφία, δυτική παρακμή, αιδοία, πορνογραφία, έρωτα, φιλελευθερισμό, τουρισμό, γαστρονομία, κατάθλιψη, θρησκεία, καταναλωτισμό και μοναξιά», γράφει ο Ντέιβιντ Καβιλιόλι στο περιοδικό L’Obs. Ο συγγραφέας δεν κρύβει για μια ακόμα φορά την απέχθειά του προς την ΕΕ και την ιδέα της ενωμένης Ευρώπης: «Κανείς στη Δύση δεν θα είναι ποτέ ξανά ευτυχισμένος. Ετσι πεθαίνουν οι πολιτισμοί, χωρίς κίνδυνο ή δράμα και χωρίς να χύνεται πολύ αίμα»
manolisgvardis 