The White Elephant

Σκηνές Αποκάλυψης που τρέφονται από τα γεγονότα της εποχής μας. Δεν είμαι ο μόνος λοιπόν που νομίζει ότι ζούμε σε εσχατολογικές ημέρες. Η νέα δουλειά του Nick Cave εστιάζει στη βία της απόγνωσης (της καραντίνας, του Black Lives Matter) για να τη διοχετεύσει στην ερχόμενη βασιλεία του Θεού…Πόσο μακριά από τις χαζές ευαισθησίες…..για μία ακόμη φορά….ο Cave το καταφύγιο μας….

The white hunter sits on his porch
With his elephant gun and his tears
He’ll shoot you for free if you come around here
A protester kneels on the neck of a statue
The statue says «I can’t breathe»
The protester says «Now you know how it feels»
And he kicks it into the sea

[Verse 2]
I am a Botticelli Venus with a penis
Riding an enormous scalloped fan
I’m a sea foam woman rising from the spray
And I’m coming to do you harm
With a gun in my pants full of elephant tears
And a seahorse on each arm
With my elephant gun of tears I’ll shoot you all for free
If you evеr think about coming ’round here
I’ll shoot you in the fucking facе
If you think of coming around here

[Verse 3]
I’m an ice sculpture melting in the sun
I’m an ice sculpture with an elephant gun
I’m an ice sculpture made of elephant-sized tears
Raining gas and salt upon your heads
The president has called in the Feds
I’ve been planning this for years
I’ll shoot you in the fucking face
If you think of coming around here
I’ll shoot you for just for fun
I’m a statue lying on my side, in the sun
With the memory of an elephant
Evaporating before your eyes
And becoming a great grey cloud of wrath
Roaring my salt upon the earth
I will shoot you all for free if you so much as look at me

A time is coming
A time is nigh
For the kingdom
In the sky
Don’t ask who
Don’t ask why
There’s a kingdom in the sky
We’re all coming home
For a while
A time is coming
A time is nigh
For the kingdom in the sky
We’re all coming home
For a while
A time is coming
A time is nigh
For the kingdom in the sky
We’re all coming home
In a while

Για το άκουσμα

To όραμα του Μεγάλου Ιεροεξεταστή

Βγαλμένο από το τώρα…

«Τότε θα τους δώσουμε μια ήρεμη, ταπεινή ευτυχία, την ευτυχία των αδύναμων πλασμάτων, όπως και έχουν πλαστεί. Ω, θα τους πείσουμε, τέλος, να μην είναι περήφανοι, διότι εσύ τους ανύψωσες κι έτσι τους έμαθες να περηφανεύονται. Θα τους αποδείξουμε ότι είναι αδύναμοι, ότι είναι μόνο αξιολύπητα παιδιά, μα ότι η παιδική ευτυχία είναι γλυκύτερη από κάθε άλλη. Θα γίνουν άτολμοι και θα μας κοιτάνε και θα σφίγγονται πάνω μας φοβισμένοι, όπως και τα κλωσσοπούλια στην κλώσσα. Θα μας θαυμάζουν και θα σκιάζονται μπροστά μας, και θα είναι περήφανοι που είμαστε τόσο δυνατοί και τόσο έξυπνοι, που μπορέσαμε να υποτάξουμε έναν τόσο ταραγμένο ποίμνιο εκατομμυρίων. Θα τρέμουν ανίσχυροι την οργή μας, το πνεύμα τους θα κιοτέψει, τα μάτια τους θα αποκτήσουν δακρύρροια, όπως των παιδιών και των γυναικών, αλλά θα μεταπηδούν τόσο εύκολα, κατόπιν νεύματος, στην ευθυμία και στο γέλιο, στη λαμπερή χαρά και στο ευτυχισμένο παιδικό τραγουδάκι. Ναι, θα τους βάλουμε να δουλεύουν αλλά τις ελεύθερες από την δουλειά ώρες θα κάνουμε τη ζωή τους παιχνίδι, με παιδικά τραγούδια, χορωδία, με αθώους χορούς. Και δεν θα χουμε κανένα μυστικό απ’ αυτούς. Θα τους επιτρέπουμε ή θα τους απαγορεύουμε να ζούνε με τις γυναίκες τους και τις ερωμένες τους, να έχουν ή να μην έχουν παιδιά- ανάλογα με το πόσο υπάκουοι θα είναι– και θα υποτάσσονται σ’ εμάς με χαρά κι ευθυμία. Τα πιο βασανιστικά μυστικά της συνείδησής τους, όλα, όλα, θα τα φέρουν σ’ εμάς κι εμείς θα τα λύσουμε όλα, και θα πιστέψουν στη λύπη μας με χαρά, διότι αυτό θα τους γλιτώσει από μια μεγάλη σκοτούρα και από τα τρομερά τωρινά βάσανα μιας απόφασης προσωπικής και ελεύθερης. Kαι θα είναι όλοι ευτυχισμένοι, όλα τα εκατομμύρια των πλασμάτων, εκτός από τις εκατό χιλιάδες που θα τους διοικούν«

Αδελφοί Καραμάζοφ, εκδόσεις Ίνδικτος 2011.

Οι μεσαιωνικοί της αυτοκρατορίας και οι μυτούδες

Αποσβολωμένη μένει η «μυτού» αν τυχόν και διαβάσει καμία αρχαία ή μεσαιωνική και δη βυζαντινή ιστορία. Διότι καταλαβαίνει (;) ότι γενικές και τυπικές αρχές δεν υπάρχουν στη ζωή. Σε κάθε σελίδα ανθρώπινης ιστορίας υψηλού πολιτισμού υπάρχουν αντιφάσεις, αντινομίες, το δίκαιο του ισχυρού, αλλά και η προστασία του αδυνάμου, που δεν έχει τη μορφή οπωσδήποτε της καταγγελίας. Για αυτό είναι ευρύτατη. Στις αυτοκρατορικές κοινωνίες που κάποτε είχε αυτός ο τόπος, επειδή οι εξουσίες ήταν εκ του ανθρώπου, αλλά πίστευαν και σε μία θεόθεν εξουσία, όλη αυτή η αντίφαση, όλη αυτή η διαλεκτική, όλη αυτή η βία γινόταν δόγμα ή παλαιότερα τέχνη και φιλοσοφία. Διότι πολύ απλά δεν μπορείς να γλυτώσεις από τον δαίμονα που έχεις μέσα σου, οπότε τον αναγνωρίζεις μέχρι να έλθει η στιγμή να λυτρώσεις τον εαυτό σου. Η ρουφιανιά των «μυτούδων» κρύβει πίσω από τις πλατφόρμες (που βέβαια είναι για να φάνε τίποτα λεφτά οι εταιρείες…) μία παρακμιακή πίστη στη δυνατότητα που έχεις να καταγγέλλεις και άρα να σώζεσαι, χωρίς να απαιτείται τίποτε άλλο. Αν τους πεις, ότι δεν υπάρχει σωτηρία, ή αλλάζουν κουβέντα ή σε λένε ψεκασμένο και συνωμοσιολόγο. Η γενιά της χειραφέτησης της δεκαετίας του 60 έχει δηλητηριάσει όλες τις κοινωνίες με την παρακμιακή της κουλτούρα. Ομοφυλόφιλοι, βιτσιόζοι, παιδεραστές, οργιαστές, υπήρχαν ανέκαθεν, και ήταν και πιο ποιοτικοί. Οι «μυτούδες» φαίνεται ανακάλυψαν σήμερα τον κόσμο. Α, τα παιδάκια μωρέ. Δεν θα ενηλικιωθούν ποτέ. Ακόμα τον έρημα τον Cave ακούνε……..και δεν μάθαν και τίποτα….

metoo.gov.gr

Αποκλείεσαι με λίγο χιόνι στην Αθήνα, μη σ’ απασχολεί θα έχεις τη νέα πλατφόρμα metoo.gov.gr και το νομοσχέδιο για τα ζώα συντροφιάς- μάλλον εννοεί τα τετράποδα…Κάνουν βόλτες οι Τούρκοι στο Αιγαίο, μη σ’ απασχολεί θα έχεις τη νέα πλατφόρμα metoo.gov.gr και το νομοσχέδιο για τα ζώα συντροφιάς- μάλλον εννοεί τα τετράποδα. Βαράς λοκνταουν εσαεί και κλείσαν οι δουλειές σου, μη σ’ απασχολεί θα έχεις τη νέα πλατφόρμα metoo.gov.gr και το νομοσχέδιο για τα ζώα συντροφιάς- μάλλον εννοεί τα τετράποδα. Τα παιδιά σου έχουν γίνει θρεφτάρια από τη μάσα και τη τηλεόραση λόγω λοκνταουν, μη σ’ απασχολεί θα έχεις τη νέα πλατφόρμα metoo.gov.gr και το νομοσχέδιο για τα ζώα συντροφιάς- μάλλον εννοεί τα τετράποδα. Θα είσαι σε λίγο άνεργος και με περικομμένο μισθό, μη σ’ απασχολεί θα έχεις τη νέα πλατφόρμα metoo.gov.gr και το νομοσχέδιο για τα ζώα συντροφιάς- μάλλον εννοεί τα τετράποδα. Μοιράζεσαι τις πλατειάρες σου με Αφγανούς και Πακιστάνούς, μη σ’ απασχολεί θα έχεις τη νέα πλατφόρμα metoo.gov.gr και το νομοσχέδιο για τα ζώα συντροφιάς- μάλλον εννοεί τα τετράποδα. Είσαι ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ή «αριστερούλης» χαζο- χριστιανός, έχεις κάθε λόγο να έχεις τη νέα πλατφόρμα metoo.gov.gr και το νομοσχέδιο για τα ζώα συντροφιάς- μάλλον εννοεί τα τετράποδα…

Επαγγελματικά

Έκανε λόγο ο δικηγόρος υπεράσπισης Λιγνάδη Κούγιας για «επαγγελματίες» ομοφυλόφιλους και…φρίαξαν. Μη μου ταράζεστε. Οι δικηγόροι συνήθως τα λένε αυτά. Όπως θα έλεγε ο δικηγόρος ενός «προσφυγόπουλου» που το πιάσαν να βιάζει ή να σκοτώνει, για τις άθλιες συνθήκες που μεγάλωσε στο Μπαγκλαντές (δεν έχετε πάει ποτέ άραγε σε δικαστήρια;). Από εκεί και πέρα δεν καταλαβαίνω τις «ευαισθησίες» σας. Προφανώς δεν αναγνωρίζετε ότι υπάρχει οργανωμένη ανδρική πορνεία και μάλιστα ανηλίκων. Κατεβείτε από το «ροζ συννεφάκι» σας και αντιληφθείτε ότι στην κοινωνία που ζείτε επαγγελματικά δίκτυα προσφέρουν την ηδονή και το πάθος που ζητούν κάποιοι. Εκτός αν νομίζετε ότι το ομοφυλοφιλικό πάθος (όπως και κάθε άλλο πάθος) είναι μία απόλυτα cool κατάσταση, κάτι μεταξύ γραφείου και κουζίνας. Οι ίδιες αυτές «ευαισθησίες» τελικά «απονευρώνουν» και την όποια δυναμική του συγκεκριμένου πάθους. Αρκεί πολύ απλά να δει κανείς τις ζωές και τους θανάτους ανωνύμων και επωνύμων ομοφυλόφιλων με πάθη κατά το παρελθόν. Τώρα, βέβαια, αν εσείς θέλετε και να είναι κάποιος ομοφυλόφιλος και να είναι μονογαμικός και να είναι παντρεμένος και να έχει παιδιά- κατά τα πρότυπα των ΜΜΕ-, η άποψη σας δεν αφορά ούτε την πραγματική κοινωνία ούτε αυτούς που θέλουν να ζουν την ομοφυλοφιλία ως πάθος (ενδεχομένως πληρώνοντας). Τι κρίμα που φθάσαμε ως εδώ, στο χείλος της αβύσσου……

It’s crucial

Ο συγγραφέας εντοπίζει τη μετάβαση από μια πειθαρχική-βιοπολιτική τεχνική εξουσίας που βασίζεται στον καταναγκασμό, στην υπακοή και στην επιβολή, λειτουργώντας μέσω απαγορεύσεων, λογοκρισίας ή μιας βίας που ασκείται ενάντια στη θέληση εκείνων που καθυποτάσσονται, σε μια –χαρακτηριστικά νεοφιλελεύθερη– ψυχοπολιτική τεχνική εξουσίας η οποία ενεργοποιεί, κινητοποιεί, βελτιστοποιεί, συνδέεται με ‘projects’ και ‘πρωτοβουλίες’, και δεν επιβάλλει την υπακοή. Προσελκύει και καλοπιάνει αντί να απαγορεύει, είναι περισσότερο καταφατική παρά αρνητική, περισσότερο θελκτική παρά καταπιεστική. Σε αντίθεση με το πανοπτικό του Bentham το οποίο δεν είχε πρόσβαση στην ‘εσωτερικότητα’ –στον ψυχισμό και στις μύχιες σκέψεις και επιθυμίες των επιτηρούμενων–  σε αυτό που ο Han ονομάζει ‘ψηφιακό πανοπτικό’ η ψυχοπολιτική μας παροτρύνει να ποστάρουμε σέλφι και να αφηγούμαστε τη ζωή μας, να κάνουμε ‘like’, να «μοιραζόμαστε» (sharing) στιγμές, σκέψεις και αναμνήσεις, να «επικοινωνούμε» τις ανάγκες και τις επιθυμίες μας, αφουγκράζεται τα γούστα μας, τις αγαπημένες μας ταινίες, μαγαζιά, μπαράκια και προϊόντα. Η νεοφιλελεύθερη ψυχοπολιτική δεν ασκείται ενάντια στη θέληση και την ελευθερία των ανθρώπων, αλλά μέσω αυτών· μέσω της χρησιμοποίησης και της εργαλειοποίησής τους από το κεφάλαιο. Η μετατόπιση από την πειθαρχική στην ψυχοπολιτική εξουσία αντιστοιχεί στη μετάβαση από μια ξένη εκμετάλλευση, μια «εξωτερική» καταπίεση/καταναγκασμό σε μια «εσωτερική» αυτοεκμετάλλευση, μια κινητοποίηση/αυτοκαταναγκασμό που βιώνεται ως «ελευθερία».[2] Με άλλα λόγια, οδηγούμαστε σε μια «παράδοξη ελευθερία», που ενώ βιώνεται ως τέτοια, αποτελεί ένα μέσο καθυπόταξης και συνδέεται με αυτοκαταναγκασμούς. Σύμφωνα με τον Han, το υποκείμενο που παράγει αυτή η εξουσία δεν είναι τόσο ένα «υποταγμένο/πειθαρχημένο» υποκείμενο, όσο ένα «παρακινημένο» υποκείμενο της επίδοσης/βελτιστοποίησης που δεν έχει συνείδηση της εκμετάλλευσής του. Θεωρεί ότι είναι ελεύθερο, ενώ στην πραγματικότητα το σύστημα εκμεταλλεύεται την ελευθερία του και το ίδιο το υποκείμενο εκμεταλλεύεται τον εαυτό του (κάτι που είναι εμφανές π.χ. στον εθελοντισμό, στην τάση για άμισθη πρακτική και «μαθητεία», σε διάφορες μορφές ‘άυλης’ και ‘ψηφιακής’ εργασίας).

H συνέχεια

«ὅλοι μαζί…»

Χρονογραφίες

Μόλις ἕνα θέμα ἢ μιὰ ἄποψη γίνει «κοινὸ κτῆμα» τῆς κοινωνίας, ἀμέσως ἀρχίζει ἡ χρησιμοποίησή του ἀπὸ τὴ μία μερίδα της ἐναντίον τῆς ἄλλης. Οἱ μὲν μιλᾶνε γιὰ τὶς φιλομεταναστευτικὲς ΜΚΟ ποὺ προωθοῦν ἀνήλικους, οἱ δὲ γιὰ ἀντιπερασπισμὸ βάζουν εἰδήσεις γιὰ παπάδες ποὺ ἀποπλανοῦσαν ἀνηλίκους, ἢ ὑπενθυμίζουν παιδόφιλους φιλελεύθερους. Καὶ οὕτω καθεξῆς. Ἔτσι, τὰ «ὅλοι μαζὶ θὰ καταπολεμήσουμε» τὸ Κακό, γελοιοποιοῦνται. Καὶ φυσικὰ θὰ γελοιοποιοῦνταν, ἀφοῦ δὲν ὑπάρχει (οὔτε μπορεῖ νὰ ὑπάρχει) τὸ «ὅλοι μαζί». Ὅσοι ἐκπλήσσονται μὲ τὴν ἐξέλιξη αὐτή, εἶναι ἀφελεῖς. Τουλάχιστον, κατέληξε μπούμεραγκ τὸ «μυτοῦ» σὲ μειονότητες ποὺ θέλησαν νὰ στοχοποιήσουν γιὰ μιὰ ἀκόμη φορὰ τὸν «μικροαστό». Νά τὸ μοναδικὸ καλό.

Ἡ ἴδια κοινωνία ποὺ ἔγλυφε ἐπὶ τριάντα χρόνια τὰ σκ..τὰ μπροστὰ στὴν τηλεόραση καὶ στὰ διάφορα περιοδικά, ποὺ παρακολουθοῦσε μὲ γέλιο κι εὐχαρίστηση (ἢ μήπως κρυφὴ ἐναλλακτικὴ ἐπιθυμία;) τὶς «κραγμένες» τηλεπερσόνες νὰ τὴν διασκεδάζουν, καὶ τὴν ἐκπόρνευση τῶν κοριτσιῶν τοῦ γείτονα στὶς τηλεοπτικὲς σειρές, τώρα σοκάρεται…

Δείτε την αρχική δημοσίευση 138 επιπλέον λέξεις

Ο Νεστοριανισμός των κατηγόρων Λιγνάδη

Eπειδή κάποιοι/ες ξαφνικά αφυπνίσθηκαν και μύρισαν τη «μπόχα» της κοινωνίας, ας δούμε χωρίς ψυχραιμία κάποια πράγματα. Εάν πιστεύουν στη δημοκρατία και στον διαφωτιστικό φιλελευθερισμό (τους), δεν έχουν παρά να περιμένουν τη δικαστική απόφαση. Αυτό το επίπεδο δικαιοδοσίας, εμένα προσωπικά δεν μου λέει τίποτα, αλλά προφανώς λέει σε αυτούς γιατί πάντα επικαλούνται τις δίκαιες δίκες. Πάμε πιο κάτω. Όλο το σύστημα της κοινωνίας στην οποία ζούμε (από τα εργασιακά μέχρι τη διασκέδαση και τον «πολιτισμό») είναι πλέον βασισμένο- περισσότερο από άλλες εποχές- στην άσκηση της ηδονιστικής εξουσίας. Ακόμη περισσότερο σήμερα, όταν ο ηθικός σχετικισμός που οι ίδιοι οι «κατήγοροι Λιγνάδη» ασπάζονται σε διάφορες εκφράσεις της ζωής τους (από τα σύμφωνα συμβίωσης μέχρι την ευθανασία) και τα δίκτυα μεταφοράς νέων αγοριών και κοριτσιών από το Πακιστάν και το Μπαγκλαντές, που πάλι οι ίδιοι «κατήγοροι» υπερασπίζονται, παρέχουν ένα από τα πιο ευνοϊκά κοινωνικά πλαίσια για τους πολλούς Λιγνάδηδες. Αλλά για όλα αυτά κουβέντα, βέβαια. Πάμε παρακάτω. Νισάφι πια με την ευτελή, βαλκανική, αναγόμενη στον 19ο αιώνα, βλαχο- κομματική ερμηνευτική αξιολόγηση όπου ο «αριστερός» Λιγνάδης είναι πιο αθώος από τον «δεξιό Λιγνάδη», διότι βρήκαμε ακόμη μία ευκαιριούλα για φθηνή αντιπολίτευση και συμπολίτευση. Πάμε παρακάτω. Η εγκατάλειψη των επαναστατικών οραμάτων και της ταξικής πάλης από τους «αριστερούς» της σήμερον, έχει οδηγήσει σε μία ηθικιστική (εξ ου και ο νεστοριανισμός του τίτλου) αντίληψη της σωτηρίας, όπου καθώς δεν πρόκειται να αλλάξει τίποτε το ιδιαίτερο στην καπιταλιστική μας κοινωνία, αρκούμαστε στην ενασχόληση με τα «παιδόφιλα» Asterix και Λούκυ Λουκ του κάθε Λιγνάδη. Η αίσθηση όλων αυτών ότι ζουν σε μία δυνάμει ευτυχισμένη και πολιτισμένη κοινωνία (ή κόσμο), που τους την χαλάνε αυτά τα «βάσανα», είναι η ιδεολογία της με κάθε τρόπο ευτυχίας, μία έκπτωση προς τη βλακεία, που δεν αναγνωρίζει την τραγικότητα ενός διεστραμμένου κόσμου. Βέβαια, εντάξει, και ο Ντοστογιέφσκι ήταν παιδόφιλος, αλλά βρε παιδί μου έζησε πολύ παλιά. Άσε που (μάλλον) δεν ήταν δεξιός και του συστήματος. Και εν τέλει, σάμπως έχουμε διαβάσει ή ασχοληθεί με τον Ρώσο. Καλά και αυτό, ότι όπου πλεονάζει η αμαρτία, περισσεύει η Χάρις, ή ότι το Άγιο Πνεύμα αντανακλά στους σκουπιδοτενεκέδες, τι είναι όλα αυτά, αφελείς λυρισμοί…..

Ντεκαντανς

Οι «αριστεροί» φιλελεύθερης κοπής (και τα δεξιούλικα ξαδελφάκια τους) βγήκαν στους δρόμους, δηλαδή στα έντυπα της δημοσιογραφίας της τουαλέτας και κυνηγάνε τους «Λιγδιάρηδες» στο νέο κυνήγι μαγισσών. Φυσικά, ούτε λόγος για δικαστήρια και θεσμούς της πολιτισμένης τους δημοκρατίας. Η δημοκρατία τους, άλλωστε, τερματίζεται στην οθόνη του υπολογιστή τους. Είναι οι ίδιοι, πάνω κάτω, που αηδιάζουν με τους λαϊκιστές με τα τσιπάκια, την κοίλη γη, τους διάφορους Τραμπ κτλ. Η οργή τους παράγει μόνο θόρυβο. Είναι η εκτόνωση των μύχιων απωθημένων τους. Οι μερακλήδες βιτσιόζοι και οι αληθινοί της διαστροφής απλά δεν έχουν παρά να περιμένουν να ηρεμήσει ο όχλος. Ένας όχλος που είναι δειλός, τόσο δειλός που φοβάται να πεθάνει από τον ιό, και πεθαίνει κάθε ημέρα, ανακαλύπτοντας βιασμούς και πρόστυχα εσώρουχα. Παλαιοί καιροί, χυδαία ήθη.

Θερμοστάτες

Άλλο ομοφυλόφιλος και άλλο παιδεραστής, λένε πολλοί. Ναι. αλλά άλλο παιδεραστής και άλλο κτηνοβάτης, θα αντιτείνουν κάμποσοι. Άλλο βιαστής και άλλο να βλέπεις κάθε ημέρα τα μοντέλα στα τηλεπαιχνίδια, θα συμφωνήσουν οι περισσότεροι. Ναι μεν λοκντάουν, και ας είναι τα μισά κρούσματα από Ρομά, «πρόσφυγες» ή βαλκάνιους στην ευρύτερη Νότια Μακεδονία, αφού άλλο λοκντάουν και άλλο οι ξένοι. Η «διάκριση» του ενός από το άλλο έγινε η ρουτίνα του τελειωμένου. Τον τρελάνατε τον θερμοστάτη…..