Ο Σαββόπουλος δεν είναι ένας απλός τραγουδοποιός. Είναι πολλά σε ένα. Συνθέτης, ποιητής, μουσικός, τραγουδιστής, περφόρμερ και σκηνοθέτης. Εάν τον διαχωρίσεις στα εξ ων συνετέθη, θα τον βρεις αδύνατο μόνο στο παίξιμο των οργάνων. Παίζει τόσο όσο του χρειάζεται για να συναρμολογήσει τα επιμέρους στοιχεία και να υποστηρίξει τη σκηνική του παρουσία. Στα υπόλοιπα, όμως, δεν μπορείς εύκολα να τον βαθμολογήσεις κάτω από άριστα. Ο Φαληρέας ανέκαθεν έκανε πλάκα λέγοντάς του ότι είναι χάλια σαν τραγουδιστής, αλλά μεταξύ μας συμφωνούσαμε ότι –όπως και ο Ζαμπέτας- ανήκει στους δημιουργούς που οι ερμηνείες τους, όχι με κριτήρια ωδείου, είναι έντονα προσωπικές, εκφραστικά πλούσιες και ερμηνευτικά αξεπέραστες.
Στιχουργικά, τα τραγούδια του διαβάζονται σαν ποιήματα με εξαίσια γλώσσα, φρέσκες ιδέες, πολυεπίπεδα νοήματα, αλληγορίες, κινούμενες εικόνες, αιχμηρό σχολιασμό, μυθολογικά στοιχεία, ιστορικές αναφορές και πολλά υπονοούμενα, όχι πάντα εύληπτα. Οι μουσικές του συνθέσεις, όποια βοήθεια κι αν είχε από έμπειρους ενορχηστρωτές και όποιες επιρροές και δάνεια κι αν περιέχουν, μορφοποιούνταν με βάση τις δικές του συλλήψεις και αντιλήψεις σε κάτι νέο, πρωτότυπο, αρμονικά συνδυασμένο με τον στίχο. Εάν ο κλασικός τρόπος δημόσιας ερμηνείας ήταν η λιτή παρουσία των οργανοπαιχτών και των τραγουδιστών στον τεκέ, το πάλκο, την μπουάτ και την πίστα και ο νεώτερος η θεατρικότητα των ντιζέζ του ελαφρού τραγουδιού μέχρι την πληθωρική διεύθυνση των μπουζουκιών από τους έντεχνους μαέστρους, η σκηνική παρουσία του Σαββόπουλου ήταν ο τρίτος, ο εναλλακτικός τρόπος στο ελληνικό τραγούδι. Και όλα αυτά, εμπλουτισμένα με στοιχεία από το σινεμά, τον Καραγκιόζη κ.λπ., σκηνοθετημένα από τον ίδιο με πολύ επιμέλεια και φαντασία.
Γι’ αυτό, όσο κι αν τεμαχίσει κανείς το Σαββόπουλο, όσο κι αν βρίσκει κανείς αξίες και αδυναμίες στα επιμέρους, αυτό που καθιστά τον καλλιτέχνη μοναδικό και ασυναγώνιστο είναι το τελικό αποτέλεσμα, το κράμα. Κι επειδή ο κάθε καλλιτέχνης πάντοτε κρίνεται από τις κορυφαίες του στιγμές, κατά τη γνώμη μου, ο Σαββόπουλος είναι μέσα στη δεκάδα των σημαντικότερων δημιουργών του ελληνικού τραγουδιού, σε ένα σύνολο αρκετών εκατοντάδων.
Για τα «δάνεια»
Δεν είναι όλα τα επιμέρους στοιχεία του προϊόντα παρθενογένεσης, αλλά αυτό ποτέ δεν αποτέλεσε όρο απαράβατο στην τέχνη. Μάλλον το αντίθετο ισχύει. Γιατί ο κάθε καλλιτέχνης λειτουργεί σαν σφουγγάρι. Εισπνέει ό,τι περιφέρεται γύρω του, παλιό ή νέο, κοντινό ή μακρινό. Και ανάλογα με το ταλέντο, τις αντιλήψεις, τις επιδιώξεις και τα μέσα που έχει στη διάθεσή του, συλλέγει, επεξεργάζεται, μεταλλάσσει, εμπλουτίζει, ανασυνθέτει, ανασυγκροτεί, διασκευάζει και αναδιαμορφώνει το υλικό που παράγει εσωτερικά και το υλικό που αντλεί ανά πάσα στιγμή από τον κόσμο μέσα στον οποίο ζει.
Σ’ αυτή την αδιάκοπη διαδικασία, συμβαίνει συχνά, ο καλλιτέχνης ενσωματώνει στο έργο του «ξένα» στοιχεία –απ’ αυτά που έχει προσλάβει- με λίγη ή καθόλου επεξεργασία, ελαφρώς τροποποιημένα ή αυτούσια. Η αξία και ο ρόλος τους στο τελικό δημιούργημα κρίνεται εκ του αποτελέσματος. Ο Σαββόπουλος είχε μια αναπτυγμένη ικανότητα να εντοπίζει, να αναδομεί και να αφομοιώνει στοιχεία, από άλλες μουσικές, από άλλα ποιήματα και από ιδέες άλλων. Δεν είναι ο μοναδικός. Στη μεγάλη παράδοση του τραγουδιού, ειδικά της προφορικής παράδοσης, κάθε τραγούδι αποκτάει την τελική μορφή του στο διάβα πολλών αιώνων, έχοντας κρατήσει λιγότερα ή περισσότερα στοιχεία από την πρώτη του σύλληψη. Κι αυτό δεν συμβαίνει μόνο στο τραγούδι όλων των λαών του κόσμου. Συμβαίνει στη γλώσσα, την αρχιτεκτονική, τη γλυπτική, τη ζωγραφική κ.λπ. Πολλές βυζαντινές εκκλησίες χτίστηκαν πάνω στα θεμέλια αρχαίων ναών ενσωματώνοντας αρχιτεκτονικά μέλη στη δομή τους ή μεταβάλλοντάς τα σε διακοσμητικά στοιχεία. Όπως και πολλά σπουδαία τζαμιά βασίζονται σε πρότυπα βυζαντινών εκκλησιών. Ως γνωστόν, πολλοί από τους καλύτερους ζωγράφους της Δύσης έχουν αντλήσει την έμπνευση, τη θεματολογία, ακόμα και τις τεχνικές που χρησιμοποίησαν στο έργο τους από την τέχνη των ιθαγενών της Αφρικής, της Αμερικής κ.λπ. Το ίδιο εξακολουθεί μέχρι σήμερα να συμβαίνει με τις μουσικές και όχι μόνο.
Πηγή
manolisgvardis 