» H ζωή του Rubens ήταν ρυθμισμένη όπως ένα χαρτί μουσικής. Ο ανιψιός τους, Φίλιππος, εξομολογείται: όλες τις μέρες σηκωνόταν στις τέσσερις το πρωί, και είχε καθιερώσει να ξεκινά την μέρα του, παρακολουθώντας τη Λειτουργία…Μετά απ’ αυτό, ριχνόταν στην δουλειά, έχοντας πάντα δίπλα του έναν αναγνώστη, που διάβαζε με δυνατή φωνή κάποιο βιβλίο. Συνήθως, Πλούταρχο, Τίτο Λίβιο ή Σενέκα… Δούλευε μέχρι τις 5 το απόγευμα. Οι αναπαύσεις του ήταν σοβαρές. Κατανάλωνε λίγο κρέας από φόβο μήπως του διαταράξει την συγκέντρωση, έπινε λογικά. Κάθε τέλος απογεύματος έκανε μία βόλτα πάνω σε κάπιο άλογο. Ακολούθως δεχόταν τους φίλους για μία σοφή ανταλλαγή απόψεων. Ο ζωγράφος της αισθησιακότητας και των χρωμάτων, ακολουθούσε μία καθημερινότητα συγκέντρωσης και σοβαρότητας» [πηγή: Le Figaro, Rubens, le peintre Gentilhomme, 2017]
manolisgvardis 