Γράφει ο J. O. Pohl: «Η γερμανική στρατιωτική κατοχή της Κριμαϊκής Χερσονήσου στηρίχθηκε εν μέρει πάνω στις τοπικές μονάδες αυτοάμυνας των Τατάρων (Selbschutze). Οι μονάδες αυτές διεξήγαν αντι-παρτιζανικό πόλεμο ενάντια στις σοβιετικές άτακτες μονάδες που δρούσαν στα μετόπισθεν των γερμανικών γραμμών. Όταν ο Σοβιετικός Κόκκινος Στρατός ανακατέλαβε την χερσόνησο της Κριμαίας, το καθεστώς του Στάλιν επέβαλε μια αδίστακτη τιμωρία στους Τατάρους της Κριμαίας για την δράση αυτών των μονάδων αυτοάμυνας. Το σταλινικό καθεστώς εξόρισε ολόκληρο τον πληθυσμό των Τατάρων της Κριμαίας σε ειδικούς οικισμούς στο Ουζμπεκιστάν ως απάντηση στις μονάδες αυτοάμυνας των Τατάρων.»[2]
Ποιο το εύρος της συνεργασίας των Τατάρων με τους Ναζί; Σύμφωνα με τον ίδιο τον J O Pohl -που καταγγέλλει το «σταλινικό καθεστώς», χαρακτηρίζοντας την απόφαση της μετοίκησης ως «γενοκτονία»- καθ’ όλη τη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, οι κατοχικές αρχές οργάνωσαν περίπου 20.000 Τατάρους σε μάχιμες μονάδες «αυτοάμυνας». Ταυτόχρονα, μόλις 630 Τάταροι της Κριμαίας εντάχθηκαν σε σοβιετικές παρτιζάνικες ομάδες.[3] Κατά τις εκκαθαριστικές επιχειρήσεις του Κόκκινου Στρατού, μετά την απώθηση των δυνάμεων του Άξονα από την περιοχή τον Απρίλη-Μάη του 1944, εντοπίστηκε και κατασχέθηκε σημαντικός όγκος οπλισμού από αντισοβιετικές ομάδες που συνέχιζαν να δρουν στα δάση της Κριμαίας: 39 εκτοξευτείς όλμων, 981 πολυβόλα παντός τύπου, 7.238 τουφέκια, 3.657 όλμους, 10.296 χειροβομβίδες και 280.000 σφαίρες. Η επιχείρηση της μετοίκησης άρχισε λίγες μέρες μετά…
manolisgvardis 