Ήσυχος κάθεται στη Βίλα Diodati και ρεμβάζει. Κατά την άποψη του Καρλ Μαρξ «όσοι αγαπάμε τον Λόρδο Μπάϋρον πρέπει να χαιρόμαστε με τον θάνατο του στα τριάντα έξι, διότι είχε ήδη πάρει τον δρόμο να γίνει ένας αντιδραστικός μπουρζουάς» (Ιωάννης Χουντής Ντε Φάμπρι, Η πολιτική ιδεολογία του Λόρδου Μπάϋρον). Μπάϋρον και Χομπχάουζ, από τις πρώτες ημέρες τους στην Αθήνα (1810), αρχίζουν να επισκέπτονται διάφορα μέρη: «Στις 19 Ιανουαρίου επισκέπτονται το Σούνιο, όπου χαράζει το όνομά του (διατηρείται ως σήμερα) σε έναν από τους κίονες του ναού του Ποσειδώνα, και τρεις ημέρες αργότερα ανεβαίνει στην Πεντέλη, όπου και κινδυνεύει να χαθεί σε ένα λαβυρινθώδες σπήλαιο. Επισκέπτεται επίσης τον Μαραθώνα, τον οποίον αναφέρει σε στίχους του. Εκεί, καθώς χωρικοί τον πλησιάζουν προτείνοντάς του την αγορά της ιερής γης για 900 λίρες, αναφωνεί «Οι στάχτες του Μιλτιάδη τόσο τιμώνται» (Peter Myrian, Η πιο όμορφη περιπέτεια).

Από το «Λόρδος Μπάϋρον. Ο Μέγαλος Φιλέλληνας». Η Καθημερινή. 200 χρόνια από τον θάνατο του.

Σχολιάστε